| حفاظت و احیا درخت کهور راهی برای حفظ پوشش گیاهی منحصر به فرد بیابان |
| کد مقاله : 1095-LUT3CONF |
| نویسندگان |
|
فاطمه نصیبی *1، خسرو منوچهری کلانتری2 1عضو هیئت علمی 2عضو هیئت علمی گروه زیست شناسی |
| چکیده مقاله |
| مقدمه: گیاه کهور در مناطق خشک و بیابانی ایران رشد می‌کند و معمولاً در سرزمین‌هایی با بارندگی محدود و آب کم ، قابلیت رشد و توسعه دارد. حفظ و احیا گیاه کهور اهمیت بسیاری در حفظ تعادل طبیعی و پایداری محیط زیست دارد و به همین دلیل کاربرد آن در پروژه‌های تثبیت خاک، به ویژه در مناطقی با خاک‌های شنی و مستعد لغزش، خصوصا بیابانها بسیار مفید است و در برنامه‌های توسعه پایدار و مدیریت منابع طبیعی بسیار ارزشمند است. با توجه به افزایش شوری خاک در مناطق خشک و حساسیت نهال های کهور ایرانی به تنش شوری، این گیاه در معرض انقراض قرار گرفته و جوامع پوششی آن در حال نابود شدن هستند. لذا هدف از این طرح کلی بررسی اثر پرایمینگ بذر با برخی روشهای شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی در افزایش جوانه زنی و استقرار گیاهچه در شرایط تنش محیطی می باشد. داده ها و روش: در این پژوهش بذرهای گیاه کهور درختچه ای از منطقه شهداد استان کرمان جمع آوری گردید و با ترکیبات گاما آمینو بوتیریک اسید، باکتریهای محرک رشد و پلاسمای سرد پپیش تیمار شدند و درصد جوانه زنی و میزان رشد گیاهچه آن مورد بررسی قرارگرفت. یافته ها: داده ها نشان داد که پیش تیمار بذر با روشهای مذکور باعث افزایش درصد جوانه زنی و رشد گیاهچه هم در ایط کنترل و هم در شرایط تنش شوری گردید. این روشها با تاثیر بر سطح بذر و تغییر در مکانیسمهای فیزیولوژیکی و هورمونی بذرها آنها را قادر به جوانه زنی حتی در شرایط سخت می کنند. نتیجه گیری : نتایج این تحقیق نشان داد قطعا استفاده از پیش تیمارهای بذر میتواند روش مناسبی برای افزایش میزان جوانه زنی بذر و رشد اولیه گیاهچه کهور تحت تنش باشد و اگر نهالهایی با این تکنولوژی تولید گردد حتما موفقیت بیشتری برای استقرار در طبیعت خواهد داشت. |
| کلیدواژه ها |
| کهور، تنش شوری، پلاسمای سرد، باکتریهای محرک رشد، گاما آمینو بوتیریک اسید |
| وضعیت: پذیرفته شده |